Azerbejdżan - wiza, ambasady, przepisyBaku
Wiza, przepisy wjazdoweObywatele polscy udający się do Azerbejdżanu muszą mieć wizę (także posiadacze paszportów dyplomatycznych). Można ją uzyskać w Ambasadzie Republiki Azerbejdżańskiej w Warszawie (ul. Zwycięzców 12, tel.22 616 21 88), a także we wszystkich azerbejdżańskich placówkach dyplomatyczno-konsularnych za granicą. Wizę można uzyskać także na lotnisku w Baku (maksymalnie na 30 dni): po przylocie należy wypełnić ankietę i dołączyć dwie fotografie (ankietę można pobrać ze strony internetowej Ambasady RP w Baku: www.baku.polemb.net/files/konsulat/applica tionforvisa.pdf). Nie wydaje się wiz na przejściach morskich, drogowych i kolejowych. W razie potrzeby wizę pobytową można przedłużyć do jednego roku w Urzędzie ds. Migracji, m.in. w Baku. Termin ważności paszportu przy wjeździe do Azerbejdżanu nie jest określony (zwyczajowo nie powinien być krótszy niż 3 miesiące). Nie jest wymagane posiadanie biletu powrotnego ani określonej sumy pieniędzy na każdy dzień pobytu. Politykę wizową azerbejdżańskich władz należy określić jako liberalną i otwartą. Uwaga: obywatele Unii Europejskiej nadal nie mogą przekraczać granicy lądowej pomiędzy Azerbejdżanem a Federacją Rosyjską (szczegółowa informacja w części „Podróżowanie po kraju”). Informacje dla kierowców Przy krótkich pobytach honorowane jest polskie prawo jazdy. Przy pobytach dłuższych konieczne jest uzyskanie dokumentu azerbejdżańskiego, który na podstawie prawa polskiego (lub międzynarodowego) wydaje Państwowa Policja Drogowa. Obowiązkowe jest ubezpieczenie OC i coroczny przegląd techniczny, dokonywany w odpowiedniej dla miejsca zamieszkania jednostce policji drogowej. Dowodem dokonania przeglądu jest certyfikat i naklejka na szybę. Drogi – poza nielicznymi wyjątkami – są w złym stanie i nie mają odpowiedniego oznakowania. Kierowcy nagminnie łamią przepisy, m.in. nie używają kierunkowskazów i wyprzedzają na trzeciego. W nocy należy uważać na nie oświetlone pojazdy oraz prowadzone z pastwisk zwierzęta. Podróżowanie po krajuPlanując podróż po regionie Kaukazu Południowego, trzeba pamiętać, że niektóre przejścia graniczne są zamknięte dla obcokrajowców. Nie jest możliwy wjazd drogą lądową do Azerbejdżanu z Rosji ani przejazd w drugą stronę (granicę tę mogą przekraczać tylko obywatele krajów należących do Wspólnoty Niepodległych Państw). Z uwagi na nie uregulowany konflikt wokół Górskiego Karabachu zamknięta jest granica Azerbejdżanu z Armenią. Między tymi państwami nie funkcjonuje też komunikacja lotnicza, nie ma bezpośredniej wymiany pocztowej ani łączności telefonicznej. Cudzoziemcy mogą korzystać z obu przejść granicznych między Azerbejdżanem a Gruzją (przejście kolejowe i drogowe w okolicach gruzińskiego miasta Rustavi, tzw. Czerwony Most, oraz drogowe Balakän–Lagodekhi), z dwóch przejść między Azerbejdżanem a Iranem (Astara oraz Culfa w enklawie Nachiczewan /Naxçıvan/); przejście w okolicach miasta Biläsuvar dostępne jest jedynie dla obywateli Iranu i Azerbejdżanu), a także z jedynego przejścia granicznego z Turcją (Sädäräk w Nachiczewanie). Otwarta pozostaje granica morska (rejsy z Baku do Aktau w Kazachstanie i Turkmenbaszy w Turkmenistanie oraz nieregularne do Bandar-e Anzali w Iranie; uwaga: rozkład rejsów bywa traktowany przez kapitanów poszczególnych jednostek czysto orientacyjnie).
W podróżowaniu po kraju występują ograniczenia. Górski Karabach oraz pas ziemi wokół niego – m.in. powiaty (rejony) Qubadlı, Zängilan, Cäbrayıl, Füzuli, Xocavänd, Ağdam, Kälbäcär i Laçın, łącznie ok. 20% powierzchni kraju – znajdują się pod faktyczną kontrolą Ormian i nie ma tam wjazdu. Funkcjonująca tam tzw. Republika Górskiego Karabachu nie jest uznawana przez władze RP, ani przez żadne inne państwo na świecie. Technicznie możliwe jest dostanie się do Karabachu od strony Armenii, lecz władze Azerbejdżanu stanowczo przed taką podróżą przestrzegają. Wiza tzw. Republiki Górskiego Karabachu w paszporcie turysty może uniemożliwić późniejszy wjazd do Azerbejdżanu. Dla obcokrajowca niedostępna jest również ta część pogranicza z Armenią, którą kontrolują władze w Baku, z wyjątkiem okolic miast Ağstafa i Qazax, przez które przebiega droga i linia kolejowa do Gruzji. Podróż po obszarach graniczących z Iranem (Astara, Lerik, Yardımlı, Cälilabad) jest możliwa po uzyskaniu zgody straży granicznej Azerbejdżanu. Należy być tam przygotowanym na częste kontrole dokumentów. Nie ma ograniczeń w podróżowaniu po terenach sąsiadujących z wchodzącym w skład Federacji Rosyjskiej Dagestanem ani z Gruzją (m.in. rejony Zaqatala, Şaki, Qax, Oğuz, Qäbälä, Qusar, Xaçmaz).Dla mniej wymagających turystów najdogodniejszym środkiem komunikacji są mikrobusy (tzw. marszrutki). Przeciętna opłata za przejazd na dłuższej trasie (ok. 250–350 km) wynosi 5–8 USD. Z Baku, z okolic stacji metra „20 Stycznia”, mikrobusy we wszystkich kierunkach odjeżdżają co kilkanaście, kilkadziesiąt minut. Aby dostać się ze stolicy Azerbejdżanu do będącej enklawą Nachiczewańskiej Republiki Autonomicznej, do niedawna trzeba było uzyskać pozwolenie w Stałym Przedstawicielstwie NAR w Baku. Obecnie nie jest ono wymagane, ponieważ jednak przepisy mogą znowu się zmienić, należy na wszelki wypadek skontaktować się z przedstawicielstwem (ul. Mirzabała Mamedzade 8, tel. 492-53-12 lub 498-82-84). Podróż jest możliwa drogą lotniczą (bilet na trasie Baku–Nachiczewan kosztuje ok. 100 USD w jedną stronę), ewentualnie tranzytem przez Iran lub Gruzję i Turcję. Również tam należy być przygotowanym na częste kontrole dokumentów.
Przepisy celneNie ma ograniczeń we wwożeniu gotówki do sumy stanowiącej równowartość 10 tys. USD, konieczne jest natomiast jej zadeklarowanie (można nie deklarować sum mniejszych niż 500 USD). Przy wwozie ponad 10 tys. USD w gotówce na przejściach granicznych wypełnia się dodatkowe zaświadczenie i pobierany jest podatek w wysokości 1% od deklarowanej sumy (www.az-customs.net). Należy również zadeklarować wszelkie cenne rzeczy (komputery przenośne, dzieła sztuki, wyroby jubilerskie itp.). Przy wywozie dywanów, przedmiotów antykwarycznych, dzieł sztuki i wyrobów jubilerskich konieczne jest przedstawienie ich certyfikatów (wystawia je Ministerstwo Kultury, pomocy w uzyskaniu certyfikatu udzielają wyspecjalizowane salony sprzedaży) oraz rachunków. Dozwolony jest wywóz do 0,125 kg czarnego kawioru. BezpieczeństwoAzerbejdżan jest krajem bezpiecznym. Zagrożenie przestępczością pospolitą jest niewielkie, choć sytuacja ta wydaje się, niestety, ulegać zmianie. Kradzieże samochodów (i z samochodów) są wciąż rzadkością, natomiast zwiększa się liczba napadów i rabunków, których ofiarami padają także cudzoziemcy. Władze sugerują, by w Baku cudzoziemcy powstrzymywali się od samotnych nocnych odwiedzin dyskotek i miejsc rozrywki, z wyjątkiem prestiżowych hoteli. Ogólnie rzecz biorąc, poziom bezpieczeństwa jest wciąż wysoki, jednak ze względu na sytuację w najbliższym sąsiedztwie (Irak, Kurdystan) oraz w samym Azerbejdżanie (konflikt karabachski) trudno o prognozy wydarzeń na dłuższy okres. Przydatne informacje• Sieć punktów wymiany walut jest dobrze rozwinięta, poza centralnymi dzielnicami Baku mało jest natomiast bankomatów (akceptowane są karty VISA, MasterCard/Eurocard i American Express, prowizja wynosi 1–1,5% od wypłacanej sumy). Można płacić kartami w większych hotelach, restauracjach i centrach handlowych, przede wszystkim w Baku, choć coraz częściej także na prowincji. • Najpowszechniejszą walutą obcą pozostają dolary, poza Baku bywają czasem trudności z wymianą euro. W większości restauracji, zwłaszcza lepszych, dolary są akceptowane (reszta wydawana jest w manatach, trzeba zwracać uwagę na kurs). • Koszty utrzymania w Baku są o ok. 30% wyższe niż w Warszawie (prowincja jest znacznie tańsza). Planując podróż, należy liczyć przynajmniej 100 USD na każdy dzień pobytu – w zależności od indywidualnych wymagań i od tego, czy planuje się przebywać głównie w Baku, czy też poza stolicą. • Cena jednoosobowego pokoju w przyzwoitym hotelu w Baku zaczyna się od 80–120 USD (w hotelach tańszych należy liczyć się np. z brakiem ciepłej bądź bieżącej wody). Na prowincji można wygodnie przenocować za połowę tej sumy lub nawet mniej (w hotelach w cenie poniżej 20 USD warunki są z reguły mocno spartańskie). • Sklepy i punkty usługowe otwarte są z reguły codziennie (z wyjątkiem najważniejszych świąt religijnych) i pracują do późna. • W Baku i większych miastach Internet jest powszechnie dostępny.
• Dniem wolnym od pracy jest niedziela (urzędy zwykle zamknięte są również w sobotę). Piątek jest dniem roboczym. • Zaopatrzenie sklepów jest zadowalające, choć zdarza się, że oferują one przeterminowane produkty spożywcze (trzeba sprawdzać daty ważności). • Należy unikać alkoholu pochodzącego z nie sprawdzonych źródeł (np. nabytego na bazarze). W obrocie znajduje się pewna ilość podrobionego wina i wódki marek gruzińskich i azerbejdżańskich. • Zimą występują przerwy w dostawie energii elektrycznej, bardziej dotkliwe poza stolicą i w peryferyjnych dzielnicach miast. • Latem uciążliwością są upały, przekraczające 40 st. C (lipiec–sierpień). Najdogodniejszymi porami do odwiedzenia Azerbejdżanu są wiosna i jesień. • Coraz mniej powszechna, zwłaszcza poza Baku i wśród młodszego pokolenia, jest znajomość rosyjskiego, choć pozostaje on najbardziej rozpowszechnionym językiem obcym i w każdej praktycznie miejscowości znajdzie się osoba dobrze mówiąca po rosyjsku. • Polska budzi dobre skojarzenia, a Polaków darzy się autentyczną sympatią. • Nie ma przeszkód w fotografowaniu, z wyjątkiem oznaczonych obiektów, a także okolic granicy państwowej (należy na to szczególnie uważać w Republice Nachiczewańskiej, w której strefy przygraniczne zajmują dużą część terytorium). Azerowie chętnie pozują do zdjęć, należy jednak zawsze pytać o zgodę, choćby gestem czy uśmiechem. • Działają polskie telefony komórkowe wszystkich systemów. • W kuchni dominuje baranina, wołowina oraz drób, wieprzowina jest trudno dostępna. • Różnica czasu między Polską a Azerbejdżanem wynosi plus 3 godziny.
Źródło: Ministerstwo Spraw Zagranicznych Polskie placówki dyplomatyczne Przedstawicielstwa dyplomatyczne akredytowane w Polsce (lub najbliższe)Ambasada Republiki Azerbejdżańskiej ul. Zycięzców 12 03-941 Warszawa tel.: 616 21 88, 617 67 28 fax.: 616 19 49 Info@azer-embassy.pl |
|